Ormanın en sevimli sakini Minik Ayı Pufi her sabah olduğu gibi bugün de güneşin ilk ışıklarıyla uyanmıştı. Penceresinden baktığında gökyüzünün masmavi olduğunu görünce içi kıpır kıpır oldu. Bugün özel bir gündü çünkü arkadaşlarıyla buluşup yeni keşfettikleri patikaları gezeceklerdi. Pufi kahvaltısını hızlıca yapıp yuvasından çıktı. Küçük sırt çantasına sevdiği bal kavanozunu, su şişesini ve minik dürbününü yerleştirmişti.
Yuvasının kapısını özenle kapattı ve neşe içinde şarkılar söyleyerek ormanın derinliklerine doğru ilerlemeye başladı. Pufi yürürken rengârenk çiçekleri, cıvıldaşan kuşları ve dans eden kelebekleri izliyordu. Orman sabahın bu saatlerinde bambaşka bir güzellik taşıyordu. Minik ayı patikada ilerlerken arkadaşları Tavşan Zıpzıp ve Kirpi Dikdik onu bekliyordu.
Zıpzıp heyecanla zıplayarak, Dikdik ise dikenleri titreyerek Pufi’yi karşıladılar. Üç arkadaş kucaklaşıp selamlaştıktan sonra maceraya atılmak için sabırsızlanıyorlardı. Bugünkü hedefleri ormanın ötesindeki tepelere tırmanmaktı.
Gökkuşağı Vadisinin Sürprizi
Üç arkadaş neşeli sohbetler eşliğinde patikalarda yürümeye başladılar. Zıpzıp önde zıplıyor, Dikdik etrafı kolaçan ediyor, Pufi ise dürbünüyle uzakları inceliyordu. Bir süre yürüdükten sonra daha önce hiç görmedikleri renkli bir vadiye ulaştılar. Vadinin her yanı gökkuşağı renkleriyle parıldayan çiçeklerle doluydu.
Pufi hayretle, Bu vadinin adını Gökkuşağı Vadisi koyalım, dedi. Arkadaşları bu fikri çok beğenmişti. Vadide ilerlerken çiçeklerin kokusunu içlerine çektiler. Bazı çiçekler hafifçe eğilip onları selamlıyor gibiydi. Pufi bir çiçeğe yaklaştığında çiçek aniden konuştu: Hoş geldiniz küçük dostlar, Gökkuşağı Vadisine hoş geldiniz.
Üç arkadaş şaşkınlıkla birbirlerine baktılar. Konuşan çiçeklerin olduğu bir vadideydiler! Çiçek konuşmaya devam etti: Vadimizdeki her çiçek farklı bir dilek tutar. Beni koklarsanız, dilek tutabilirsiniz ve dilekleriniz gerçekleşebilir.
Pufi önce biraz çekindi ama sonra nazikçe çiçeğe yaklaşıp kokusunu içine çekti ve içinden Keşke bulutların üzerinde yürüyebilseydim diye geçirdi. Zıpzıp ve Dikdik de birer çiçek seçip dilek tuttular. Tam o sırada vadinin üzerine renkli bir sis çöktü ve kendilerini yavaşça havaya yükselirken buldular.
Gökkuşağı Vadisinin sisi onları yukarı taşıyor, minik bedenlerini bulutlara doğru yükseltiyordu. Üç arkadaş korkup birbirlerine sarıldılar. Az sonra gökyüzüne ulaşmışlardı. Yumuşacık bulutların üzerinde duruyorlardı şimdi.
Pufi memnuniyetle, Dileğim gerçekleşti, dedi gülümseyerek. Şimdi bulutların üzerinde yürüyebiliyoruz!
Bulut Şehri Keşfi
Pufi, Zıpzıp ve Dikdik bulutların üzerinde yürümenin keyfini çıkarırken uzakta ilginç bir manzara gördüler. Bulutlardan yapılmış evler, kuleler ve köprülerle dolu bir şehir vardı karşılarında. Merakla o yöne doğru ilerlediler.
Bulut şehrine yaklaştıklarında, minik bulut yaratıkları onları karşıladı. Bu yaratıklar pamuk şekerden yapılmış gibi görünen, sevimli, yuvarlak bulut toplarıydı. Pufi arkadaşlarına dönerek, Bunlar bulut perileri olmalı, dedi heyecanla.
En öndeki bulut perisi onlara doğru süzüldü ve Bulut Şehrine hoş geldiniz, dedi tatlı sesiyle. Ben Pamuk, bulut şehrinin rehberiyim. Size şehrimizi gezdirmek isterim.
Pufi ve arkadaşları bu teklife sevinçle karşılık verdiler. Pamuk önde, üç arkadaş arkada bulut evleri, bulut okulları ve bulut parklarını gezmeye başladılar. Bulut şehrinde her şey yumuşacıktı. Evlerin içinde bulut yataklar, bulut masalar ve bulut sandalyeler vardı.
Şehrin merkezinde büyük bir bulut sarayı yükseliyordu. Pamuk onlara, Bu sarayda Bulut Kraliçesi yaşar, diye açıkladı. Her gün gökyüzünün farklı yerlerine bulutları göndererek yağmur yağdırır ve doğaya can verir.
Bulut sarayına girdiklerinde gözleri kamaştı. Her yer inci ve elmas gibi parlıyordu. Bulut Kraliçesi beyaz bir taht üzerinde oturuyordu. Tahtın etrafında minik yağmur damlaları dans ediyordu. Kraliçe onları görünce gülümsedi ve yanına çağırdı.
Kraliçe, Uzun zamandır yer yüzünden misafirlerimiz olmamıştı, dedi sevecen bir sesle. Bugün şerefimize bir bulut şenliği düzenleyeceğiz.
Bulut şehrinin meydanında büyük bir şenlik başladı. Bulut perileri şarkılar söylüyor, dans ediyor, akrobasi hareketleri yapıyorlardı. Pufi, Zıpzıp ve Dikdik hayatlarının en mutlu gününü yaşıyorlardı. Şenlikte bulut pastaları yediler, bulut suyu içtiler ve bulut perilerinin oyunlarına katıldılar.
Eve Dönüş Yolculuğu
Gün batımına doğru Pufi ve arkadaşları evlerine dönme vaktinin geldiğini hissettiler. Kraliçe onlara evlerine dönmeleri için özel bir gökkuşağı kaydırağı hazırlattı. Bulut şehrinin sakinleriyle vedalaşırken biraz hüzünlendiler ama yeni arkadaşlar edinmiş olmanın mutluluğu içlerini ısıtıyordu.
Kraliçe her birine minik bir bulut hediye etti. Bu bulutları yanlarında taşıdıkları sürece ne zaman isterlerse bulut şehrine gelebileceklerdi. Pamuk onları gökkuşağı kaydırağına kadar eşlik etti. Kaydırak yedi renkli bir köprü gibiydi ve doğrudan Gökkuşağı Vadisine uzanıyordu.
Pufi ilk önce kaydırağa binip süzülmeye başladı. Arkasından Zıpzıp ve sonra Dikdik onu takip etti. Gökkuşağı kaydırağından kayarken etraflarında binlerce renk dans ediyordu. Aşağıda ormanları, gölleri ve dağları minik birer oyuncak gibi görüyorlardı.
Kaydırak onları nazikçe Gökkuşağı Vadisine indirdi. Ayakları yere değdiğinde, bulutların üzerindeki maceralarının gerçek olup olmadığını merak ettiler. Ama ellerindeki minik bulutlar her şeyin gerçek olduğunu kanıtlıyordu.
Vadiden çıkıp evlerine doğru yürümeye başladıklarında güneş batmak üzereydi. Orman akşam sessizliğine bürünmüştü. Ağaçların arasından sızan son ışıklar yollarını aydınlatıyordu. Pufi arkadaşlarına dönerek, Bugün hayatımın en güzel günüydü, dedi.
Zıpzıp ve Dikdik başlarını sallayarak ona katıldılar. Üç arkadaş yuvalarına yaklaştıklarında birbirlerine sarılıp vedalaştılar. Yarın yeni maceralar için buluşmak üzere sözleştiler.
Pufi yuvasına girdiğinde yorgundu ama o kadar mutluydu ki içi içine sığmıyordu. Minik bulutunu başucundaki rafın üzerine dikkatle yerleştirdi. Yumuşacık yatağına uzanırken gözleri kapanmaya başladı. Uykuya dalmadan önce son düşüncesi şuydu: Her gece rüyalarımda bulut şehrini ziyaret edebilirim, ama gerçek arkadaşlarla yaşanan gerçek maceralar her zaman daha güzel.
Ve Minik Ayı Pufi, tatlı bir gülümsemeyle huzurlu bir uykuya daldı. Belki bu gece rüyasında yine bulutların üzerinde yürüyecek, belki de bambaşka bir maceraya atılacaktı. Kim bilir, belki yarın arkadaşlarıyla yepyeni bir keşif daha yapacaklardı…
